با حقیقت رو به روش کردم

 _ دوستش دارم
_ کی رو؟
 _ اون دختر خانمی که تازه از کلاس در اومد.
_ کدوم
_ همون که کوله پشتی انداخته
 _ کوله اش از اون گرون هاس
_  آره
_کیف تو از این ارزوناس
_ آره
_ اره زَهره مار، کل خرج یه روز تیپ پرنسست،پول تو جیبی شش ماهه تو فعله!
 _ خب نداری که عیب  نیست.عشق جاشو میگیره
_ فقر دوجوره رفیق مادی معنوی،یکی ادب نداره!شعور اجتماعی نداره یعنی تو اخلاق و معاشرت فقیره یکی ام پول نداره یه جور دیگه فقیره؛ملتفتی؟
_ اهوم
_ همیشه قدرتِ که باعث انتخاب میشه. یکی پولداره قدرت پرداخت مالیش بالاس پس هزار تا انتخاب داره برای خریده یه جنس.ولی یکی  پولش فقط به خرید یه نوع بی کیفیت از اون جنس می رسه. یا یکی قدرت معنویش بالاس، روخودش کار کرده، استعداد هاش رو شناخته، پرورش داده، بلده خودش رو مدیریت کنه حالا با توجه به شرایطش انتخاب می کنه از کدوم توانایی و استعدادش بیشتر استفاده کنه.درست؟
 _ خب درست که چی حالا؟
_  حالا منظور این که تو همه جوره فقیری رفیق،مادی ومعنوی،نداره نداری.قدرت مُدرَتم نداری پس بتمرگ سرجات که اگه نتمرگی روزگار میتَمَرگونَتِت. افتاد؟